1 rok ago · Agnieszka Kik-Głowacz · Możliwość komentowania Dzień Wcześniaka – bezpłatne konsultacje – Centrum BIOFIS i Fundacja Źródło Zmian została wyłączona

Dzień Wcześniaka – bezpłatne konsultacje – Centrum BIOFIS i Fundacja Źródło Zmian

Centrum BIOFIS i Fundacja Źródło Zmian zapraszają na:

Dzień Wcześniaka

W ramach obchodów Dnia Wcześniaka zapraszamy na bezpłatne konsultacje rodziców wraz
z dziećmi. Konsultacje poprowadzą logopeda, terapeuta Integracji Sensorycznej, fizjoterapeuta oraz
psycholog. Dla dzieci przewidziany jest kącik zabaw gdzie nasi wolontariusze umilą czas podczas czekania na konsultacje.

SOBOTA 17.11.2018
UL. LANCIEGO 14 LOK. 153 WARSZAWA (URSYNÓW)

Obowiązują zapisy tel. 508-901-133
koordynator projektu Ewa Staśkowska

1 rok ago · Agnieszka Kik-Głowacz · Możliwość komentowania Poczucie wartości u dziecka – warsztaty rodzicielskie została wyłączona

Poczucie wartości u dziecka – warsztaty rodzicielskie

Poczucie własnej wartości u dziecka to proces złożony, składa się na niego wiele elementów.

Co dziecko myśli o sobie, jak się czuje, zachowuje, jak wartościuje bliskich ludzi, rówieśników, jak ocenia swoje możliwości, czy wierzy w siebie?

To rodzice, osoby najbliższe, opiekunowie od narodzin wpływają na kształtowanie się samooceny i poczucia własnej wartości dziecka. Komunikaty jakie do niego kierują są bazą dla rozwoju przekonań dziecka o nim samym i tym ile jest warte i na ile je stać… Dlatego tak ważny jest nasz sposób komunikacji z dzieckiem, okazywany mu szacunek i zrozumienie (także, a może przede wszystkim dla jego wad, słabszych stron) oraz umiejętne i adekwatne do wieku dziecka postępowanie w sytuacjach wychowawczo trudnych. To jak my sami radzimy sobie z naszym własnym gniewem, lękiem, złością, rozpaczą, strachem i żalem modeluje, pokazuje dziecku jak radzić sobie (lub nie…) w takich sytuacjach.

Słuchaj, obserwuj co dziecko stara się Tobie przekazać. Stosuj jasną komunikację (krótkie, zrozumiałe, wzmacniające komunikaty, ale też bardziej relacyjne typu: Miło się z Tobą rozmawia.., Cieszę się, ze tu jestem z Tobą…, Masz ciekawe pomysły…, Podoba mi się Twoja wyobraźnia… niż czysto informacyjne, instrukcyjne. Doceniaj swoje dziecko nie tylko za wyniki, ale także za podejmowane próby. To dla niego bardzo ważne. Dodawaj mu otuchy, zauważaj nawet najdrobniejsze postępy, a jeśli przytrafi się upadek pomóż wstać. Błędy to brama sukcesu.

To jak rodzina funkcjonuje jest także dla dziecka sygnałem czego można oczekiwać od ludzi, od życia…od siebie…

Na ile matka lub ojciec są zadowoleni ze swojego życia, w jaki sposób się do siebie zwracają, czy wzajemnie się słuchają, szanują, czy potrafią cieszyć się życiem?

Na ile ojciec i matka są uwalniający, relacyjni. Wszystkie te elementy kształtują samoocenę dziecka i jego poczucie własnej wartości i „ważności”.

Od września 2018 wszystkie zainteresowane osoby pogłębianiem relacji rodzinnych, kształtowaniem umiejętności wychowawczych zapraszamy na warsztaty rodzicielskie, które będą odbywać się w siedzibie naszej Fundacji.

Aga Kik-Głowacz, socjoterapeuta, pedagog

2 lata ago · Agnieszka Kik-Głowacz · Możliwość komentowania Trudne Emocje Dziecka – Kodeks złości została wyłączona

Trudne Emocje Dziecka – Kodeks złości

Wszystkie emocje są potrzebne, informują nas, regulują, ukierunkowują, motywują do działania, pozwalają przetrwać. Ważne jak sobie radzić z trudnymi emocjami ze złością, lękiem, wstydem. Emocje trudne to silne emocje.

Każdy ma prawo do złości!

Ważne aby złoszcząc się nie ranić słownie, ani fizycznie innych ludzi, zwierząt i siebie samego! Gdy wyczuwamy (sygnały, które wysyła nasze ciało), że zbliża się wybuch złości działamy! /Powiedz o tym swojemu dziecku, powieś tą kartkę w jego pokoju, kuchni itp…/

Autonomiczna samoregulacja złości (regulacja napięcia emocjonalnego):

WOLNO = Można = Ok:

• powiedzieć bez brzydkich słów/przekleństw, że jest się złym i dlaczego
• pobyć samemu w jakimś bezpiecznym miejscu
• pomyśleć o czymś przyjemnym
• liczyć do 10, 20, 50… od tyłu
• brać głębokie wdechy i oddechy
• napinać i rozluźniać poszczególne mięśnie ciała (kilkukrotnie powtarzać tą czynność)
• mocno się objąć, ściskać coś w ręce (wszelkie gniotki itp.) mocno przytulić misia 🙂
• bazgrać w zeszycie
• narysować swoją złość, napisać to co czujesz
• pójść na spacer
• podrzeć papier na kawałki
• krzyczeć do poduszki
• płakać
• tupać

NIE WOLNO !:

• krzywdzić innych, siebie (bić, drapać, uderzać, wyrywać włosów, gryźć)
• krzyczeć (chyba, że do poduszki)
• używać brzydkich słów, wyzywać, obrażać, poniżać
• pluć
• rzucać przedmiotami, niszczyć rzeczy
• grozić
• uciekać
• drażnić i krzywdzić zwierząt

Oprac. Aga Głowacz, socjoterapeuta, pedagog /601-938-288/

2 lata ago · Agnieszka Kik-Głowacz · Możliwość komentowania Porady i wskazówki dla Rodziców wspomagające kształtowanie i modyfikację zachowania dziecka została wyłączona

Porady i wskazówki dla Rodziców wspomagające kształtowanie i modyfikację zachowania dziecka

Podstawowe przyczyny powstawania negatywnych (trudnych) emocji u dziecka to niezaspokojone potrzeby, dążenia dziecka:

• dziecko wie, że nic od niego nie zależy, a ma – jak każdy z nas – potrzebę kontroli, autonomii, to rodzi = złość, bunt, walkę. Efekt: odmowa np. jedzenia, wydalania…
• postawione przed dzieckiem zdania są za trudne = złość, bunt, brak koncentracji uwagi
• sytuacja przekracza możliwości rozwojowe dziecka = bezradność, rezygnacja z działania, negatywne myśli, bunt
• brak podziwu, aprobaty i uwagi ze strony opiekunów/otoczenia = złość, frustracja, depresja. Efekt: wycofanie się lub domaganie się uwagi za wszelką cenę…(cenna jest dla dziecka nawet uwaga negatywna rodzica)
• niespełnione oczekiwania dziecka = rozczarowanie, frustracja, walka, depresja
• nie przyswojony w pełni system wartości (im wcześniej go uczymy, tym lepiej)
• niekorzystny wpływ środowiska (rodzice modelują reakcje, zachowanie, kształtują system wartości, dzieci obserwują nas cały czas, a nasze zachowanie, gesty, mimika jest dla nich ważniejsze niż nasze słowa…)
• brak znajomości technik samoregulacji emocjonalnej i radzenia sobie samemu w przeżywaniu trudnych emocji, odmawiania, przyjmowania krytyki

Przede wszystkim nie ma złych emocji i wszystkie są ważne. Każdy ma prawo je przeżywać. Daje nam to odreagowanie, wiele dowiadujemy i uczymy się o sobie samym. Nie zawsze jednak informujemy dziecko jak ma sobie radzić z trudnymi dla niego emocjami (uwaga: nie zawsze też my sami potrafimy nad nimi panować…).

Jeśli trudne zachowania dziecka powtarzają się i nasilają to należy działać.

Dobrym sposobem jest zawarcie z dzieckiem umowy dotyczącej jego zachowania. Możemy stworzyć razem z nim kontrakt na „dobre” zachowanie. Na przykład, wspólnie z dzieckiem ustalacie nagrodę do otrzymania za zdobyte punkty. Każde dobre zachowanie lub powstrzymanie się od złego lub poradzenie sobie nauczonymi technikami i nie dopuszczenie przez dziecko do „złego” zachowania jest NAGRADZANE!

Zdobytych raz punktów nigdy nie odejmujemy ! Konsekwencją jest nie zdobycie kolejnych punktów, brak nowych – oddalenie w czasie nagrody + ewentualnie dodatkowe inne naturalne konsekwencje (np. dziecko coś rozlało – niech po sobie posprząta itp…) Rozmowę na temat umowy prowadzimy wtedy, kiedy dziecko jest spokojne. Od małego warto je uczyć rozróżniania i nazywania emocji oraz sposobów samoregulacji emocji, jak je przeżywać w sposób akceptowalny społecznie.

Ponad to:

• pomagamy dziecku planować jego dzień, tydzień. Daj dziecku terminarz, kalendarz-niech stopniowo samo uczy się planować 🙂 + zabawy w planowanie np. Jak spędzimy wolny dzień ? Jakie zrobimy dziś zakupy ? Co mamy jutro zrobić ? Dziecko uczy się i wyrabia sobie swoje własne schematy działania. Celem jest wypracowanie umiejętności planowania, wyczucia czasu, to nadaje ramy, systematyzuje świat, uspokaja i wspomaga wyciszenie
• planujemy i uprzedzamy o zmianach, zamiarach, konieczności pójścia gdzieś, zrobienia czegoś – spokojnym głosem… 🙂
• korzystamy z minutników, timerów /np. przy wykonywaniu próśb, pracy domowej/ zawsze okazujemy dziecku szacunek i zainteresowanie jego osobą 🙂
• chwalmy dziecko, nazywając, opisując co dobrze zrobiło, dostrzegając jego nawet najmniejsze sukcesy 🙂
• bądźmy stale emocjonalnie dostępni dla dziecka ! akceptujemy je w jego radości, smutku i złości ! (przypominając mu jak wolno się złościć nie raniąc ! jak radzić sobie ze smutkiem)
• dziecko zawsze bierze z nas przykład. Jeśli krzyczycie – będzie krzyczeć, jeśli go słuchacie – uczycie go słuchać, jeśli go szanujecie – będzie Was szanować 🙂
• po kłótni, różnicy zdań, pokażmy dzieciom, zamodelujmy, że ważne jest przyznanie się do błędu, winy, że nie ma milczących dni, obrażania się, że z sytuacji konfliktu jest wyjście, błąd można naprawić, że ważne jest przyznanie się do winy i że przeprosiny są przyjmowane, bądźmy dostępni dla siebie po trudnych chwilach, wybaczajmy i przyjmujmy przeprosiny, uczmy w ten sposób dzieci wyrażania emocji, nazywania ich i radzenia sobie z nimi :))
• uczmy dziecko od małego asertywności, samoregulacji, rozpoznawania i nazywania emocji, wybaczania, przepraszania

Nigdy! w stosunku do dziecka nie używajmy ironii i sarkazmu…

Generalna zasada:

1. zachowania pozytywne – wzmacniamy naszą uwagą, uśmiechem, pochwałą, punktami 🙂
2. zachowania negatywne wygaszamy – ponoszeniem adekwatnych konsekwencji, czasem jedynie brakiem naszej uwagi – selektywne ignorowanie zachowania (tylko wtedy gdy zachowanie dziecka nie jest destrukcyjne)

W chwili uniesienia dziecka nie prowadzimy z nim dyskusji, bo to nie ma sensu, do rozmowy wracamy po jego uspokojeniu. Dobrze byłoby ustalić z dzieckiem co robimy jak jesteśmy na siebie źli np. oddalmy się od siebie na chwilę, dajmy sobie czas i kojne miejsce na ochłonięcie, wyciszenie (odseparowanie, odizolowanie od irytujących bodźców – tzw. time out).

W sytuacji, gdy dziecko odmawia oddalenia się to rodzic wychodzi do innego pomieszczenia (uwaga: technika ta odnosi się do notorycznie powtarzających się trudnych zachowań i reakcji dziecka, stosowana jest także jako narzędzie w radzeniu sobie z zachowaniami opozycyjno-buntowniczymi dziecka, w zaburzeniach zachowania).

Time out to nie kara – to przywilej. To ustalony sposób radzenia sobie z trudnymi emocjami (może być to pokój dziecka lub inne ustalone wraz z dzieckiem miejsce). Zaznaczam to metoda używana w skrajnych sytuacjach przy oporującym dziecku.

Naszemu dziecku pomagamy tworzyć Plany radzenia sobie z trudnymi emocjami. Ustalcie wraz z dzieckiem strategie postępowania, co robić – krok po kroku.

PAMIĘTAJ ! Czego potrzebuje Twoje dziecko ?

• BEZWARUNKOWEJ MIŁOŚCI
• WZMACNIANIA POCZUCIA WARTOŚCI
• SZACUNKU
• ZAUFANIA
• AKCEPTACJI

Oprac. AKG /FUNDACJA ŹRÓDŁO ZMIAN/