Fundacja Wsparcia Psychologicznego Terapii i Rozwoju Osobistego Źródło Zmian
Miejsce prowadzenia terapii i zajęć: Ursynów, ul. Meander 18 lok. 1, tel. 601-938-288
Siedziba Fundacji:
ul. Franciszka Marii Lanciego 7B/10
02-796 Warszawa
Miejsce prowadzenia terapii i zajęć: Ursynów, ul. Meander 18 lok. 1, tel. 601-938-288
Siedziba Fundacji:
ul. Franciszka Marii Lanciego 7B/10
02-796 Warszawa
Człowiekowi w dzisiejszych czasach często brakuje poczucia szczęścia, spełnienia oraz sensu egzystencji. Wielu z nas odczuwa pustkę wewnętrzną, brak ideałów i celów życiowych. Jesteśmy samotni. Szum informacyjny, światopoglądowy, ciągła pogoń, stres często wywołują poczucie lęku i niepewności. Wiele z naszych potrzeb pozostaje nieuświadomiona. Cierpimy, ale nie wiemy dlaczego ?
Mówi się, że psycholog jest lekarzem duszy lub, że leczy duszę… I to prawda, choć może bardziej umysł jak duszę, ale i tu zdania są podzielone 🙂 Tak, czy inaczej psycholog wspiera nas i pomaga nam zachować lub odzyskać zdrowie psychiczne. Psycholog, który ma uprawnienia terapeutyczne (jest certyfikowanym psychoterapeutą lub certyfikowanym specjalistą do psychoterapii wybranych obszarów ochrony i terapii zdrowia psychicznego) może prowadzić terapię, przywracającą dobre, zdrowe funkcjonowanie psychiczne, daje wgląd w siebie, pomaga poznać i zrozumieć przyczyny oraz mechanizmy naszych uczuć, myśli i zachowań. W obu tych przypadkach najważniejszą kwestią jest umiejętność zawarcia dobrej relacji terapeutycznej z klientem, a w szpitalach i przychodniach z pacjentem.
Spotkanie człowieka potrzebującego wsparcia z psychologiem to pomoc w doprowadzeniu treści psychicznych z nieświadomości do poziomu świadomości, ich analiza i przepracowanie. Efektem jest uzyskany przez klienta wgląd, czyli zrozumienie przeżywanych problemów, ich przyczyn i konsekwencji. Psychoedukacja doprowadza, więc do zmiany sposobu odczuwania i funkcjonowania.
Dobry terapeuta towarzyszy klientowi w zmianie. Nie udziela rad, nie osądza, nie ocenia, nie pozbawia go twórczej inicjatywy, samodzielności. Jest wrażliwy, autentyczny, wyrozumiały, życzliwy, cierpliwy, akceptujący klienta, otwarty, szczery, tolerancyjny, umiejący słuchać, empatyczny, kompetentny, mający poczucie humoru. Cechy te są podstawą do nawiązania dobrego, bliskiego kontaktu z klientem. Taka relacja leczy. W takiej atmosferze klient nie musi wstydzić się własnych uczuć, nie lęka się krytyki ze strony terapeuty, może być sobą, bo jest bezwarunkowo szanowany i akceptowany. Klient nabiera więc innego stosunku do siebie…następuje introjekcja, uwewnętrznienie pozytywnej postawy do siebie. Terapeuta holdinguje klienta. Jak matka nie pyta w pierwszym odruchu o przyczynę smutku, nie obwinia tylko okazuje bezwarunkową „miłość”, biorąc na siebie ból, zachowując jednakże dystans i nadzieję. Terapeuta, który potrafi stworzyć takie przymierze terapeutyczne – pełne akceptacji i przyjaznego zrozumienia, często bywa pierwszą, a czasem jedyną osobą w życiu klienta, która okazała mu zrozumienie, ciepło i szacunek dla jego uczuć… Niekiedy taka relacja klienta z terapeutą jest jedynym nie toksycznym „związkiem” z drugim człowiekiem…Taka relacja jest lecząca, wzmacniająca i budująca. To ona często jest początkiem procesu zmiany u klientów.
Agnieszka Kik-Głowacz
601-938-288
psycholog spec. kliniczna i zdrowia,
coach, doradca zawodowy,
psychotraumatolog w trakcie certyfikacji
Prezes Fundacji Wsparcia Psychologicznego,
Terapii i Rozwoju Osobistego „ Źródło Zmian”
Zespół Źródło Zmian otwiera rekrutację do pilotażowej Grupy dla chętnych osób ze spektrum autyzmu w tym z Zespołem Aspergera, które ukończyły 13 lat i mieszkają lub uczą się na terenie Ursynowa. Zapraszamy do wspólnego działania z osobami ze spektrum oraz tworzenia wspólnej społeczności.
Projekt rusza w marcu i potrwa do grudnia 2019.
Spotkania będą odbywały się w siedzibie Fundacji Źródło Zmian ul. Meander 18 lok. 1 cyklicznie raz w tygodniu w grupie 4-6 osób ze spektrum.
Wasza obecność jest dobrowolna, czas który chcecie spędzać z nami jest zależny od Was. Tematyka spotkań realizowana będzie wedle Waszych potrzeb. W trakcie spotkań możemy dyskutować, poruszać tematy dla Was ważne.
Masz pytania dzwoń do nas
601-938-288
Zapraszamy !
Informacje znajdziecie na stronie www.zrodlozmian.pl
Czekamy na Wasze zgłoszenia!
w ramach projektu Psychoedukacja jako prewencja uzależnień behawioralnych
zapraszamy rodziców oraz uczniów ursynowskich szkół na
czyli znanej metody dydaktyczno-wychowawczej, służącej spersonalizowanemu rozwijaniu potencjału i motywowaniu do samorozwoju młodego człowieka
Poznaj swoje predyspozycje i zdolności !
Na spotkaniach tutor poznaje swojego podopiecznego, służy mu radą, umiejętnie wyznaczając ścieżkę rozwoju, inspiruje do działania, odkrywa zdolności, predyspozycje, mocne strony i pomaga w procesie uczenia się.
Spotkania odbywają się na zasadzie Mistrz-Uczeń i zawierają
elementy coachingu oraz mentoringu.
zapisy i informacje: tel. 601-938-288
fundacjazrodlozmian@gmail.com
(liczba miejsc ograniczona)
Projekt prowadzony razem z Dzielnicą Ursynów m.st. Warszawy
Poczucie własnej wartości u dziecka to proces złożony, składa się na niego wiele elementów.
Co dziecko myśli o sobie, jak się czuje, zachowuje, jak wartościuje bliskich ludzi, rówieśników, jak ocenia swoje możliwości, czy wierzy w siebie?
To rodzice, osoby najbliższe, opiekunowie od narodzin wpływają na kształtowanie się samooceny i poczucia własnej wartości dziecka. Komunikaty jakie do niego kierują są bazą dla rozwoju przekonań dziecka o nim samym i tym ile jest warte i na ile je stać… Dlatego tak ważny jest nasz sposób komunikacji z dzieckiem, okazywany mu szacunek i zrozumienie (także, a może przede wszystkim dla jego wad, słabszych stron) oraz umiejętne i adekwatne do wieku dziecka postępowanie w sytuacjach wychowawczo trudnych. To jak my sami radzimy sobie z naszym własnym gniewem, lękiem, złością, rozpaczą, strachem i żalem modeluje, pokazuje dziecku jak radzić sobie (lub nie…) w takich sytuacjach.
Słuchaj, obserwuj co dziecko stara się Tobie przekazać. Stosuj jasną komunikację (krótkie, zrozumiałe, wzmacniające komunikaty, ale też bardziej relacyjne typu: Miło się z Tobą rozmawia.., Cieszę się, ze tu jestem z Tobą…, Masz ciekawe pomysły…, Podoba mi się Twoja wyobraźnia… niż czysto informacyjne, instrukcyjne. Doceniaj swoje dziecko nie tylko za wyniki, ale także za podejmowane próby. To dla niego bardzo ważne. Dodawaj mu otuchy, zauważaj nawet najdrobniejsze postępy, a jeśli przytrafi się upadek pomóż wstać. Błędy to brama sukcesu.
To jak rodzina funkcjonuje jest także dla dziecka sygnałem czego można oczekiwać od ludzi, od życia…od siebie…
Na ile matka lub ojciec są zadowoleni ze swojego życia, w jaki sposób się do siebie zwracają, czy wzajemnie się słuchają, szanują, czy potrafią cieszyć się życiem?
Na ile ojciec i matka są uwalniający, relacyjni. Wszystkie te elementy kształtują samoocenę dziecka i jego poczucie własnej wartości i „ważności”.
Od września 2018 wszystkie zainteresowane osoby pogłębianiem relacji rodzinnych, kształtowaniem umiejętności wychowawczych zapraszamy na warsztaty rodzicielskie, które będą odbywać się w siedzibie naszej Fundacji.
Aga Kik-Głowacz, socjoterapeuta, pedagog
Wszystkie emocje są potrzebne, informują nas, regulują, ukierunkowują, motywują do działania, pozwalają przetrwać. Ważne jak sobie radzić z trudnymi emocjami ze złością, lękiem, wstydem. Emocje trudne to silne emocje.
Każdy ma prawo do złości!
Ważne aby złoszcząc się nie ranić słownie, ani fizycznie innych ludzi, zwierząt i siebie samego! Gdy wyczuwamy (sygnały, które wysyła nasze ciało), że zbliża się wybuch złości działamy! /Powiedz o tym swojemu dziecku, powieś tą kartkę w jego pokoju, kuchni itp…/
Autonomiczna samoregulacja złości (regulacja napięcia emocjonalnego):
WOLNO = Można = Ok:
NIE WOLNO !:
Oprac. Aga Głowacz, socjoterapeuta, pedagog /601-938-288/
Podstawowe przyczyny powstawania negatywnych (trudnych) emocji u dziecka to niezaspokojone potrzeby, dążenia dziecka:
Przede wszystkim nie ma złych emocji i wszystkie są ważne. Każdy ma prawo je przeżywać. Daje nam to odreagowanie, wiele dowiadujemy i uczymy się o sobie samym. Nie zawsze jednak informujemy dziecko jak ma sobie radzić z trudnymi dla niego emocjami (uwaga: nie zawsze też my sami potrafimy nad nimi panować…).
Jeśli trudne zachowania dziecka powtarzają się i nasilają to należy działać.
Dobrym sposobem jest zawarcie z dzieckiem umowy dotyczącej jego zachowania. Możemy stworzyć razem z nim kontrakt na „dobre” zachowanie. Na przykład, wspólnie z dzieckiem ustalacie nagrodę do otrzymania za zdobyte punkty. Każde dobre zachowanie lub powstrzymanie się od złego lub poradzenie sobie nauczonymi technikami i nie dopuszczenie przez dziecko do „złego” zachowania jest NAGRADZANE!
Zdobytych raz punktów nigdy nie odejmujemy ! Konsekwencją jest nie zdobycie kolejnych punktów, brak nowych – oddalenie w czasie nagrody + ewentualnie dodatkowe inne naturalne konsekwencje (np. dziecko coś rozlało – niech po sobie posprząta itp…) Rozmowę na temat umowy prowadzimy wtedy, kiedy dziecko jest spokojne. Od małego warto je uczyć rozróżniania i nazywania emocji oraz sposobów samoregulacji emocji, jak je przeżywać w sposób akceptowalny społecznie.
Ponad to:
Nigdy! w stosunku do dziecka nie używajmy ironii i sarkazmu…
Generalna zasada:
W chwili uniesienia dziecka nie prowadzimy z nim dyskusji, bo to nie ma sensu, do rozmowy wracamy po jego uspokojeniu. Dobrze byłoby ustalić z dzieckiem co robimy jak jesteśmy na siebie źli np. oddalmy się od siebie na chwilę, dajmy sobie czas i kojne miejsce na ochłonięcie, wyciszenie (odseparowanie, odizolowanie od irytujących bodźców – tzw. time out).
W sytuacji, gdy dziecko odmawia oddalenia się to rodzic wychodzi do innego pomieszczenia (uwaga: technika ta odnosi się do notorycznie powtarzających się trudnych zachowań i reakcji dziecka, stosowana jest także jako narzędzie w radzeniu sobie z zachowaniami opozycyjno-buntowniczymi dziecka, w zaburzeniach zachowania).
Time out to nie kara – to przywilej. To ustalony sposób radzenia sobie z trudnymi emocjami (może być to pokój dziecka lub inne ustalone wraz z dzieckiem miejsce). Zaznaczam to metoda używana w skrajnych sytuacjach przy oporującym dziecku.
Naszemu dziecku pomagamy tworzyć Plany radzenia sobie z trudnymi emocjami. Ustalcie wraz z dzieckiem strategie postępowania, co robić – krok po kroku.
PAMIĘTAJ ! Czego potrzebuje Twoje dziecko ?
Oprac. AKG /FUNDACJA ŹRÓDŁO ZMIAN/
Pamiętajmy, że każde negatywne (demonstracja siły – uwaga na utrwalenie takich reakcji) zachowanie przynosi tzw. „wtórny zysk”, który jest głównym powodem utrzymywania się tego zachowania. Co dziecko z tego ma?
Uwaga:
zachowanie niepożądane + brak konsekwencji = wzmocnienie zachowania niepożądanego !
ale
brak uwagi = zmniejszenie zachowań niepożądanych /wygaszanie/, ponieważ brak uwagi dorosłego to najgorsza kara dla dziecka
Dlatego:
Gdy wybuch agresji nastąpi poza domem:
Agresja (ataki, wybuchy) jest zachowaniem wyuczonym, bo zawsze spotyka się z reakcją dorosłego…Tu dziecko chce sprawować kontrolę.
My natomiast musimy naszymi adekwatnymi reakcjami na zachowanie dziecka przywrócić ład, porządek, granice i poczucie bezpieczeństwa. To rodzic sprawuje kontrolę.
Przed wyjściem spokojnym głosem ustalamy jaki będzie plan wyjścia, co będziemy robić. Ustalamy także z dzieckiem, co dziecko zyska na dobrym zachowaniu. Może zdobyć np. punkty, które przybliżą dziecko do zdobycia upragnionej nagrody.
Dlatego system punktowy dobrze sprawdza się w oddziaływaniach i kształtowaniu zachowania dziecka i młodzieży. Zdobywane punkty za dobre zachowanie są drogowskazami dla dziecka jak należy się zachowywać, jakie zachowanie mi się opłaca, co z tego mam. Raz zdobytych punktów dziecku nie zabieramy. Konsekwencją dodatkową w może być ograniczenie przywileju lub jego całkowite zawieszenie – określmy jednak do kiedy, dodatkowe obowiązki, odpracowanie!
Konsekwencja jest wcześniej ustalona z dzieckiem, tu nie ma elementu zaskoczenia, (co może prowokować wybuchy agresji). Wcześniejsze ustalenia dokonane wraz z dzieckiem wprowadzają ład w świat dziecka, systematyzują ten świata, wprowadzają granice, a to wspomaga przywracanie poczucia bezpieczeństwa, przewidywalności, co z kolein obniża napięcia, stres i lęki.
Naszym celem jest rezygnacja dziecka z takiego zachowania i znalezienie sposobu osiągnięcia przez dziecko zysku innymi akceptowalnymi, konstruktywnymi sposobami.
Rozmowa: Co cię złości ? Czego potrzebujesz ? Czego Ci brak?
Bezkres, otchłań, znowu następny kolejny dzień. Jak go przeżyć ? Strach po obudzeniu i strach przed zaśnięciem. Rano jest najgorzej. Ciężkie nogi nie pozwalają wstać z łóżka, zresztą po co ? Wszystko traci sens. Już samo życie sprawia ból. Cierpienie psychiczne. Ja, świat, ludzie, przyszłość – przestaje mieć znaczenie. Czarne myśli wciąż powracają. Tonę w smutku i lęku. Nie mam siły by wołać o pomoc…
Z powodu depresji w 2017 roku śmiercią samobójczą zginęło w Polsce więcej osób niż w wypadkach samochodowych. W szpitalach psychiatrycznych nadal pracuje mocno okrojona kadra, a o leczeniu w warunkach środowiskowych lub o darmowym dostępie do psychoterapii de facto możemy zapomnieć.
Światowa Organizacja Zdrowia (WHO) podkreśla, iż większość zaburzeń zdrowia psychicznego pojawia się około 14 roku życia. Wdrażając działania profilaktyczne można by im przynajmniej częściowo zapobiegać. Tym bardziej, że Polska jest jednym z krajów o najwyższych współczynnikach samobójstw w Europie. Niestety liczba ta rośnie w alarmującym tempie. W Polsce nadal nie wdrożyliśmy programu prewencji samobójstw – zgodnie ze wskazaniami WHO.
W szpitalach psychiatrycznych na jednego lekarza przypada po około 300 – 400 pacjentów! Brakuje także szpitalnych etatów dla psychologów. Centra Zdrowia Psychicznego – owszem zapewniają pacjentom różne formy pomocy (oddział całodobowy, dzienny, poradnia, zespół lecznictwa środowiskowego), ale ośrodków tych jest w Polsce tylko 25! i żaden nie pomaga dzieciom i młodzieży. Brak szeroko dostępnej, kompleksowej opieki zdrowia psychicznego skazuje pacjentów na długie oczekiwanie lub szukanie pomocy w ośrodkach, centrach, gabinetach prywatnych.
ZMIEŃMY TO !
Obszarem do wspólnych działań jest szeroko rozumiana profilaktyka zdrowia psychicznego prowadzona już w szkołach podstawowych realizowana przy współudziale państwa jak i przez organizacje pozarządowe.